24 MAYIS 1948 tarihinde ANKARA’da doğdu.1958 yılında Anıttepe ilkokulunu bitirdi.1966 yılında TED ANKARA KOLEJİ’nden mezun oldu.1970 yılında ANKARA HUKUK FAKÜLTESİ’ni bitirdi1971 yılında ANKARA BAROSU’nda avukatlık stajını tamamladı.1971 yılında TÜRKİYE VE ORTA DOĞU AMME İDARESİ ENSTİTÜSÜ’ne asistan oldu. 12 Mart döneminde o dönemin hükümeti tarafından hazırlanan İdari Reform komisyonunda merkezi idare sekreteri olarak görev yaptı. 1990 yılı sonrasında 2013 yılına kadar TODAİE yönetim kurulunda üniversite temsilcisi olarak görev yaptı.1972 yılında ANKARA HUKUK FAKÜLTESİ’ne asistan olarak geçti. Üniversite dergilerinde çeşitli bilimsel araştırmaları yayınlandı. Üniversite öğrenciliği yıllarından başlayarak ANKARA’da yayınlanan ULUS, BARIŞ, HALKÇI, YENİGÜN, GÜNEŞ ve AYYILDIZ gibi günlük gazetelerde araştırmacı ve köşe yazarı olarak görev yaptı.1978 yılında Ankara Hukuk Fakültesinde Genel Kamu Hukuku alanında doktorasını tamamladı.1970’li yıllarda Kemalist ideolojinin aylık dergisi olarak ADIM dergisini arkadaşları ile birlikte yayınladı. Sonraki yıllarda ise HALKEVLERİ Dergisini genel yayın yönetmeni olarak yayınladı. Asistanlık yıllarında üniversite içinde ve dışında çeşitli araştırma ve eğitim çalışmalarına katıldı.1974-1975 yılları arasında HALKEVLERİ genel sekreterliği görevini yürüttü.1975-1977 yılları arasında HALKEVLERİ GENEL YÖNETİM KURULU BAŞKANLIĞI yaptı.1972-1978 yılları arasında HALKEVLERİ ATATÜRK ENSTİTÜSÜ GENEL SEKRETERLİĞİ görevini sürdürdü.1976-1978 yılları arasında UNESCO Eğitim Komisyonu sekreterliği görevini yürüttü.1976-1986 yılları arasında Ankara Sanat Kurumu Başkanlığı görevini yaptı. Bu kurumun başkanı olarak başkentte önemli kültürel etkinlikleri yerine getirdi.1990 yılında arkadaşları ile beraber ATATÜRKÇÜ DÜŞÜNCE DERNEĞİ’ni kurdu. Önce kurucu genel sekreter olarak, daha sonra da genel başkan yardımcısı olarak on yılı aşkın bir süre bu derneğin yönetiminde bulundu ve yurt düzeyinde örgütlenmesinde fiilen görev yaptı. Son yıllara kadar derneğin üst düzey yönetiminde etkin çalışmalarda bulundu.2000’li yıllarda başkent ANKARA’da Türkiye’nin ilk ulusal düşünce kuruluşu olan AVRASYA STRATEJİK ARAŞTIRMALAR KURUMU’nun kurucusu oldu ve beş yıl süre ile bu kurumun yönetiminde görev yaptı.TODAİE- TÜRKİYE VE ORTA DOĞU AMME İDARESİ ENSTİTÜSİNDE, 25 Yıl süre ile yönetim kurulu üyesi olarak görev yaptı.AVRASYA DOSYASI, STRATEJİK ANALİZ, JEOPOLİTİK, 2023, MÜDAFAİ HUKUK, DÜŞÜN YAZILARI, YANKI gibi aylık dergilerde düzenli olarak siyaset bilimi, hukuk, jeopolitik ve stratejik konularda üç yüzden fazla makalesi yayınlandı. Ayrıca haftalık yayınlanan ULUS gazetesinde beş yıl süre ile siyasal konularda makaleleri yayınlandı.Halen kemalistyaklasim.info isimli internet sitesinde altı yüzü aşkın makalesi yayınlanmaktadır.1980’li yıllarda üniversitelerde YÖK düzenine geçilirken üniversiteden ayrılmak zorunda kaldı. 1985 yılında dışarıdan sınava girerek Genel Kamu Hukuku alanında doçentlik ünvanını kazandı. On yıllık avukatlık döneminden sonra 1990 yılı başında Danıştay kararı ile üniversiteye dönerek Genel Kamu Hukuku dalında Profesör oldu. Bu yıldan sonra yoğun öğretim programları yürüterek, üniversitede Genel Kamu Hukuku, İnsan Hakları, Siyaset Bilimi, Devlet ve Jeopolitik, Atatürk İlkeleri ve Cumhuriyet tarihi alanlarında çeyrek yüzyıla yaklaşan bir süreçte dersler verdi. Ankara Hukuk Fakültesinin yanı sıra on yıla yakın bir süre Gazi Üniversitesi Hukuku Fakültesinde de Genel Kamu Hukuku dersleri verdi.1992-1996 yılları arasında Kültür Bakanlığı danışmanı olarak görev yaptı. Aynı süre içinde Birleşmiş Milletlere bağlı olan WİPO isimli uluslar arası düşünce hakları kurumunda Türkiye delegesi olarak görev yaptı. Uluslar arası alanda telif haklarının geliştirilmesi ile ilgili çeşitli toplantılarda Türkiye’yi temsil etti.1997-2000 yılları arasında Başbakanlık çatısı altında İnsan haklarından sorumlu devlet bakanlığı danışmanı olarak görev yaptı. İnsan hakları yüksek kurulunun oluşumunda ve Başbakanlık çatısı altında insan hakları ile ilgili birimlerin kurulmasında çeşitli görevler yaptı. Türkiye’nin insan hakları sorunlarının çözümü doğrultusunda çeşitli raporlar ve tasarılar hazırladı. Uluslararası insan hakları konferanslarında Türkiye Cumhuriyetini delege olarak temsil etti.1990 yılında bir grup Türkoloji ve Hungaroloji uzmanı ile birlikte Türk-Macar Dostluk Derneği’ni kurdu. Yirmi yılı aşkın bir süredir bu derneğin başkanı olarak Türkoloji’nin halen merkezi konumundaki Macaristan ile Türkiye’nin ilişkilerinin geliştirilebilmesi için çeşitli ortak çalışmalarda bulundu.Halen Ankara Hukuk Fakültesi Genel Kamu Hukuku anabilim dalı başkanı ve gene aynı fakültenin Kamu Hukuku bölümü başkanı olarak görev yapmaktadır. Lisans eğitimi çalışmalarının yanı sıra geleceğin öğretim üyelerini yetiştirebilme doğrultusunda lisansüstü çalışmalara da ağırlık vermektedir.Genel kamu hukuku, siyaset bilimi, Atatürk, cumhuriyet tarihi, jeopolitik, ve strateji alanlarında otuza yakın kitabı yayınlanmıştır.
Atatürk’ün Cumhuriyet rejimini dayandırdığı Halkçılık anlayışının halk okulları ve ulusal kültür merkezleri olarak kurmuş olduğu HALKEVLERİ hakkında ilk yapılan bilimsel araştırma, bu kitap ile Türk okuruna ulaşmaktadır. Daha sonraları bazı Anadolu üniversitelerinde bu konu ile ilgili yüksek lisans çalışmaları yapılmıştır. Türkiye Cumhuriyeti devlet modeli oluşturulurken katı bir milliyetçilik baskısı uygulanmamış ve halkçılık anlayışına dayanan bir ulus devlet, HALKEVLERİ sayesinde kurulabilmiştir. Atatürk, Kurtuluş Savaşı’nı kazandıktan ve devleti kurduktan sonra ortaya koyduğu devlet modelini geleceğe dönük çizgide kurumlaştırırken, Türk Dil Kurumu ve Türk Tarih Kurumu ile birlikte HALKEVLERİ’ni de aynı dönemde kurmuştur. Halkçılık anlayışına dayalı bir ulus devlet kurulurken Türk tarihi ve Türk dili esas alınmış ve bu siyasal birikim, HALKEVLERİ gibi bir yaygın eğitim kuruluşu ile halk kitlelerinin tabanına ulaştırılmıştır. Çok uluslu imparatorluktan geri kalan eski Osmanlı ahalisi ulus devlet çatısı altında bütünleştirilirken, birbirinden farklı toplumsal gruplar halkçılık uygulamaları üzerinden HALKEVLERİ aracılığı ile kaynaştırılmaya çalışılmıştır. Az zamanda il ve ilçelerde 500’e yakın HALKEVİ şubesi, köylerde ise 5000 civarında HALK ODASI devreye girerek ulus devletin halkçılık temeline oturtulması doğrultusunda, halka doğru yönelen ve halkın ayağına giden çalışmalar yapılmıştır.
HALKEVLERİ, Köy Enstitüleri ve Millet Mektepleri ile birlikte Kemalist rejimin toplumsal kurumları olarak tarih sahnesine çıkmışlardır. Din sorunu yüzünden Köy Enstitüleri üzerinde epeyce çalışmalar yapılmıştır. Sovyetler Birliği nedeniyle ise HALKEVLERİ ile ilgili gereken çalışmalar soğuk savaş yıllannda yapılamamıştır. Cumhuriyet rejimi kurulurken, laik devlet modeli ile birlikte halkçı çizgide toplumsal örgütlenme yapılanmasına öncelik verilmiştir. Emperyalizm ikinci dünya savaşı sonrasında merkezi alana gelirken, hem Köy Enstitüleri hem de Halkevleri dış baskı ile kapattırılmıştır. Böylece laik ve çağdaş ulus devlet tasfiye edilerek, alt kimliklerin hortlatıldığı bir model ile yeniden hem şeriat toplumuna, hem de alt kimlikçi eyaletler ile emperyalizmin güdümlediği uzaktan kumandalı federasyon sistemine doğru Türkiye zorlanmıştır. Küreselleşme döneminde Türkiye Cumhuriyeti bütün bölge ülkeleri ile birlikte yeniden ortaçağ düzenine doğru yönlendirilirken, Türkiye Cumhuriyetinin çağdaş bir devlet olmasına sağlayan kuramlardan birisi olarak, HALKEVLERİ modelinin bugünün koşullarında yeniden ele alınarak tartışılması gerekmektedir. İşte o zaman, Atatürk’ün neden etnik alt kimlikçiliğe karşı çıktığı ve bunun yerine halkçı bir ulusçuluğu dayanışmacı ve bütünleştirici çizgide benimsediği daha iyi anlaşılacaktır. Misakı Milli sınırları içinde üniter devletin kurulmasında, HALKEVLERİ üzerinden geliştirilen halkçılık anlayışının önemli bir bütünleştirici rolü bulunmaktadır. Bu kitap, yazılışından otuz yıl sonra bu gerçekleri genç kuşaklara anlatmak için üçüncü kez yeniden yayınlanmaktadır.